در دنیای امروز با وجود پیشرفت بشر و آسان‌تر شدن زندگی و همینطور با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی، اما همچنان همۀ ما در حال تجربۀ اضطراب که واکنش طبیعی انسان‌ها دربرابر فشار روانیست، هستیم. همۀ ما در زندگی با موقعیت‌هایی تهدیدآمیز یا فشارهایی مواجه شده‌ایم که ماحاصل آن از سر گذراندن اضطراب‌هایی نفس‌گیر بوده است. اضطراب ما را از حرکت‌کردن باز می‌دارد و قدرت تصمیم‌گیری را در ما ضعیف می‌کند و از علائم آن می‌توان به آشفتگی و پریشانی، احساس ترس، خستگی، بی‌قراری، اختلال خواب، مشکل تمرکز و… اشاره کرد.
برخی از نشانه‌های رفتاری اضطراب که به معنای عکس‌العمل افراد هنگام مواجه‌شدن با اضطراب می‌باشد، عبارتند از: پرخوری، استعمال دخانیات و مصرف الکل، استفاده از مواد مخدر، مصرف بی‌رویۀ قرص‌ها و داروهای آرام‌بخش و اجتناب از شرایط خاص یا فرارکردن.
از نشانه‌های فیزیکی اولیه و شایعِ اضطراب می‌توان به بالارفتن و شدت ضربان قلب اشاره کرد، اما با ادامه پیداکردن و سخت‌تر شدن اوضاع، نشانه‌های دیگری همچون عرق‌کردن دست و پا، لکنت زبان، تنگی نفس، رنگ پریدگی، انقباض ماهیچه‌ها (بدن درد)، احساس درد در قفسۀ سینه، فشار خون بالا، سردرد ناگهانی و… نیز بروز می‌کند. همچنین افزایش اضطراب باعث اختلال و تضعیف سیستم ایمنی بدن شده و در نتیجه بدن مستعد انواع بیماری‌ها می‌گردد.
طبق تحقیقات انجام شده، مردان نسبت به زنان کمتر از اضطراب رنج می‌برند که یکی از دلایل آن عوامل بیولوژیک می‌باشد. دکتر محمد کَباج، استاد علوم پزشکی و علوم اعصاب دانشگاه ایالتی فلوریدا، می‌گوید: “در مردان، هورمون مردانۀ تستوسترون، بدن را در برابر اضطراب حفظ می‌کند. تستوسترون گاما آمینوبوتیریک اسید و سروتونین، دو مادۀ شیمیایی مغزی (انتقال دهنده‌های عصبی) را افزایش می‌دهد که در افراد مضطرب پایین است. تستوسترون همچنین فعالیت آمیگدال، در زمان واکنش جنگ و گریز را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، ترس و اضطراب را کاهش می‌دهد. در نهایت، تستوسترون باعث آزادشدن هورمون کورتیزول می‌شود (این هورمون در پاسخ به استرس ترشح می‌شود).”
اولین چیزی که در اضطراب آسیب‌دیده و کیفیت زندگی را پایین می‌آورد، رابطۀ جنسی است. به چند دلیل رابطۀ جنسی به خاطر اضطراب مختل می‌شود؛ مهمترین آن در مردان ایجاد اختلال در مرحلۀ ایرکشن (نعوظ) است. ابزار رابطۀ جنسی تمرکز است و در زمان اضطراب می‌تواند برای مردان بسیار آزاردهنده باشد چون به دلیل عدم تمرکز، افکار هجوم می‌آورد و فرد را در مرحلۀ ایرکشن نگه نمی‌دارد و گاهی اوقات موجب اختلال زود انزالی هم می‌شود. در واقع اضطراب از یک ترس پنهان می‌آید که این ترس در ناهشیار ماست و ما اصلاً از آن آگاهی نداریم. برای رهایی از اضطراب در مرحلۀ اول باید تشخیص درستی از نوع اضطراب داده شود. درمان اضطراب صرفاً با مصرف دارو نیست اما در بعضی مواقع با تشخیص متخصص دارو با طیف ضعیف و مناسب با فرد برای قطع علائم اضطراب می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد وکمک‌کننده باشد. پس از قطع علائم، فرد آماده برای تغییر افکار شده و روانشناس می‌تواند به او کمک کند که ترس‌های ناهشیار شناسایی شده و از پردازش اطلاعات قطع شود. روان درمانی از همان درمان‌هایی است که خیلی ریشه‌ای به ما کمک می‌کند.
چه افرادی بیشتر دچار اضطراب می‌شوند:
• اغلب افرادی که با دیگران همدلی بیشتر دارند و سعی در مراقبت از دیگران دارند.
• افراد هوشمند و کسانی که زیاد فکر می‌کنند.
• خلاق‌ها و افرادی که قوۀ تخیل فعال دارند.
• افرادی که از جایگاه و موقعیت‌های بالایی برخوردارند.
• و در افرادی که حرف‌ها و خواسته‌های خود را بازگو نمی‌کنند بیشتر شاهد بروز اضطراب هستیم و اینجاست که سخن پدر علم روانکاوی (فروید) جای تأمل دارد!
” همۀ اختلالات، ناشی از سرکوب‌کردن نیازها و امیال می‌باشد.”
این نیازها و امیال سرکوب شده که فروید از آن صحبت می‌کند شاید حرف‌هایی است که فرد همچون بغضی فروخورده، توجه‌هایی که دریافت نکرده و در مقابل نیازش را با سکوت سرکوب کرده است. مثل توجهی که همسران از هم، فرزند از والدینش و شاید یک کارگر از کارفرما می‌خواهد!
اینها نمونه‌های کوچکی از هزاران نیازیست که معمولاً انسان‌ها به زبان نمی‌آورند و در وجودشان دفن می‌کنند و در نتیجه روزی همچون آتشفشانی در وجودشان شعله‌ور شده و بدن را به لرزه درمی‌آورد. به امید روزی که ما انسان‌ها شناخت بهتری از خودمان پیدا کرده و بیاموزیم که با سرکوب و سکوت راهی از پیش نمی‌بریم و با آگاهی و دانش کافی قدم در راه بهبودی و زندگی سلامت بگذاریم.
رادمرد
Visits: 1056